مرد ها در چارچوب عشق،
به وسعت غیر قابل انکاری نامردند!!!
برایاثبات کمال نامردی آنان،...
تنها همین بس که در مقابل قلب ساده و
فریب خورده ی یک زن٬ احساس میکنند مَردند.
تا وقتی که قلب زن عاشق نشده،
پست تر از یک ولگرد...عاجز تر از یک فقیر...
و گدا تر ازهمه ی گدایان سامره...
پوزه بر خاک و دست تمنا به پیشش گدایی میکنند
اما وقتی که خیالشان از بابت قلب زن راحت شد،
به یک باره یادشان می افتد که خدا مردشان آفرید!!
وآنگاه مرادنگی را در کمال نامردی جستجو میکنند
|